Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2006

HAPPY BLOODY STORIES
1.METAMORFOSIS___________
05_12_06
21:28

Αν τυχει να περνατε απο τη μεταμορφωση του βολου

καντε μια βολτα απο τη πλατεια το βραδυ .

πλησιαστε
δειτε το πορτοκαλι χρωμα των φαναριων
σταθειτε στην εισοδο της πλατειας


εκει θα δειτε τους τρομερους φρουρους της εκκλησιας να τεντονονται νωχελικα
εκει θα δειτε και το τερας του καμπαναριου
εκει θα δειτε και τις ζαχαρι φουφουνατες μικροσκοπικες
γατουλες να σας περιεργαζονται απο ψηλα

κι αλλα πολλα
πολλα
πολλα
πολλα


21:38

γυρνουσα απο τη σχολη για το σπιτι.




27.11.06
21:38

γυριζω απτη σχολη




επι της μεταμορφωσεως ,πλακοστρωτος.

πισω μου αφηνω το λιμανι με γρηγορες πεταλιες
καθως σκυβω ολο και πιο κοντα στο ποδηλατο και επιταχυνω νοιωθω ολη την υγρασια του βολου να εισρρεει αδιστακτα απτο ανοιγμα που βρισκει μεταξυ λαιμου και παλτου και να κουρνιαζει ικανοποιημενο κατω απτο φανελακι μου


στο δρομο εντινουν το βαθος συστιχιες φαναρια παρατεταγμενα αμφιπλευρα, με φως εντονο πορτοκαλι σκοτωμενο
στο τελος του πεζοδρομου στεκει η πλατεια της ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ


βλεπω την εκκλησια.

στο μυαλο μουρχεται ενας χαρακτηρισμος που ειχα καποτε κανει για το φωτισμο της βουλης


ο πυργος του δρακουλα



πορτοκαλι εντονο πορτοκαλι κρισιμο πορτοκαλι με τα εντονα κοντραστ και τα διπλα σκοτεινα ειδωλα

υπεροχη βραδυα για φονο


ασαλευτη καθομουν τοση ωρα πανω στο ποδηλατο παρατηρωντας με αρρωστη λατρεια σχεδον,
το κυπαρρυσι μπροστα απο την εκκλησια


μαυρο εκθαμβωτικο μπροστα απο τον πορτοκαλι γιγαντα

στην αρχη νομισα οτι ηταν η ιδεα μου. Κατι κινουταν ανεπαισθητα

αθορυβα

το κυπαρρυσι ταλαντευοταν σαν να ανασαινε ασθενικα!

οχι

ημουν σχεδον βεβαιη

δεν ηταν το δεντρο που κινουταν αλλα η εκκλησια

το παλιο οικοδομημα του ναου εβγαινε απο το λιθαργο του.

απο αριστερα

δεξια πανω

και περιπου στο κεντρο του ναου

ξεκολλουσαν με αργες σταθερες κινησεις πετρινοι νυσταγμενοι γιγαντες.


τα ματια τους βουβα μεγαλα ορθογωνια τα στοματα τους εισοδοι λατομειου που ετριζαν αρυθμα αλλα προσεκτικα και με μικρες κινησεις

κρικ κρακ κρακ

κριιιικ

κρικ κραακ


το ματι μου πιανει μια κινηση στα δεξια


το καμπαναριο παλλεται!

ενας πετρινος δαιμονας με δυο ματια στρογγυλα και τεσσερα μακροστενα στοματα ανοιχτα περιμενει ακομα λιγο για την επομενη κραυγη του.

τα φρυδια του μεγαλα και λεπτα τοξα βγαζουν την μεγαλη του ενταση

μια φρικη με ανοιχτα στοματα


υπνωτισμενη απτη κινηση των ματιων του αναμενοντας τη κραυγη του δεν εχω προσεξει εναν δρυοκολαπτη πανω στο χωμα διπλα μου

στο μεγεθος μου

πρασινο, χορταρι με μπλε μεγαλα ματια

που με κοιτα κουνοντας το κεφαλι μια δεξια μια αριστερα

για να με βλεπει

μια με το ενα ματι μια με το αλλο.ποση ωρα ηταν διπλα μου;


Τρομαζω με διαφορα φασης και φευγω με γρηγορα μικρα πηδηματακια στριβοντας αριστερα μπαινοντας στο μικρο παρκακι της πλατειας πατωντας στα μεγαλα παρτερια.


Παταω ενα μανιταρι και βγαζει μια μικρη παραπονιαρικη κραυγη

εξαφανιζεται οσο γρηγορα ειχε εμφανιστει


η υγρασια μυριζει περισσοτερο οσο χωνομαι πιο βαθυα στη παρεα των μικρων φαναριων που αγκαλιαζουν τα δεντρα . τα φαναρια λαμπουν σαν ναχουν γιορτη



μεγαλες πυγολαμπιδες που αν τις κοιταξεις απο κοντα εχουν ενα ημιδιαφανες ευθραυστο πολυτιμο τσοφλι και μεσα τους πινουν κερασω και νιαουριζουν ξεκουρδιστα, μικρες χνουδωτες ζαχαρι γατες απολαμβανοντας τη θεα απο ψηλα.






πιανω τη μυτη μου

εχει ξυλιασει

αλλο ενα λεπτο και μου πεφτει

22:13

φευγω με απλωτες πεταλιες



DIADROMH I_________________

24_11_06

14:06
συμβολη αθανασιου διακου – 28ης οκτωβριου


ευχαριστη μερα εξω σημερα
ζεστη
με κατι λιγο απο γλυκο φως
βλεπω την πολυκατοικια απεναντι μου
καθε ανοιγμα ανα οροφο ειναι και θηκη μουσειου
βαλμενη η μια πανω απο την αλλη
φωτισμενες με διακριτικα φωτα



σαυτη τη πολη
το σπασμενο πλακακι του πεζοδρομιου ειναι μια προθηκη





μπαινω στην πλατεια

η σκυλα και η χαρυβδη

απο ενα παρτερι ξεπηδουσαν

αναποδες εκκλησιες
αξιωματα γεωμετριας
τριγωνα
κεφαλια

διπλα η εκκλησια

ξεφευγω ατα διχτυα τους και βγαινω απτη πλατεια
μια νεκρη τηλεοραση κειτεται ακρωτιριασμενη πανω σε ενα βουνο απο πετρες διπλα στα σκουπιδια της πλατειας
πλησιαζω και εισχωρω σε μια φουτουριστικη πολιτεια

εναεριες πασαρελες

αυτοκινητοδρομοι
μικροτσιπ

δεξαμενες πετρελαιου
υδραγωγεια
εργοστασια

καλωδια





ενα λατομειο

κροτοι φωνες των εργατων
μηχανες βουουν και καμιναδες φτυνουνε καπνο


ξεζουμαρω και στεκομαι ,περιπου, ορθια

ο ηχος αποτομα σβηνει

κοιτω παραδιπλα το πεζουλι κορσε της πλατειας .

δε νομιζω οτι το συγκεκριμενο, παιζει καποιο σπουδαιο ρολο

ενα ερειπιο παρατημενο

σκυβω να το παρηγορησω και τα ματια μου ερχονται στο υψος του
κολλαω το κεφαλι μου πανω του και κοιταω μεχρι εκει που τελειωνει μπροστα στα ματια μου μεταμορφωνεται σε εναν αναγλυφο μακρυ τοιχο γεματο γουβες και προθηκες που φερει περηφανος τα εκθεματα - σκουπιδια της πλατειας

διπλα του σωριασμενο εχει πεσει ενα εκθεμα
ενα κομματι πλαστικης θηκης για χαπια